D F#m
Бетонныя сцены не чуюць крыкаў,
Bm A
Кулакоў удары не адчуваюць.
D F#m
Сузалежнасць цябе забівае.
Bm A
Абдымаючы, горла сціскае.
G A Bm
Марыла пра шчасце - душылі пачуццямі.
D G
У гэтым каханні сама захлынулася.
A Bm
Мары не спраўдзілася, мары згубіліся.
D
Застаецца адна самакрытыка.
Прыпеў:
G A Bm
Мая даражэнькая, у люстэрка зірні.
D
Там твой ратавальнік, твой праваднік,
G A Bm
Ды кардынальныя змены жыцця.
D
І адчуванне, што змагла.
Збіраешся бегчы, але пасуеш,
Пакідаеш гештальт не закрытым.
Ты адна ў цішыні і пакутах.
Мабыць, хопіць з нас гэтых мутак.
Марыла пра шчасце - душылі пачуццямі.
У гэтым каханні сама захлынулася.
Мары не спраўдзілася, мары згубіліся.
Застаецца адна самакрытыка.
Прыпеў:
Мая даражэнькая, у люстэрка зірні.
Там твой ратавальнік, твой праваднік,
Ды кардынальныя змены жыцця.
І адчуванне, што змагла.
Брыдж - G A Bm D
Сіндром ахвяры - гэта не кул.
Ад слёз чырвоныя вочы - гэта олдскул.
Калі пабачыш, колькі святла ў тваіх вачах,
Унутры заўважыш змены ды самы верны шлях.
Мая даражэнькая, у люстэрка зірні.
Там твой ратавальнік, твой праваднік,
Ды кардынальныя змены жыцця.
І адчуванне, што змагла.