Em D C B
Айым бiр сәтке оны ұмыттыр,
Күнiмнiң өзi оған көнiп тұр!
Мен бәрiбiр, түннiң адамы...
Қайда апарсын күннiң қадамы!
Әр басқан қадамның алаңы...
Улайды сау тұрған сананы...
Ауырмай тұрғанда құлақ түр,
Керегi мағанда-сағанда бiр ақ түн!
Не сыйқыр бар менiң кеудемде?
Артық тұратын екеуденде!
Уақытты ұрламай қайтағой,
Келмейдi қателiк деугеде!
Әр басқан қадамның алаңы...
Улайды сау тұрған сананы...
Ауырмай тұрғанда құлақ түр,
үтiр,,, Мағанда бiр ақ түн!