Am
Ëн быў натхнёны i малады,
G
Iх незьлiчона было.
F
Ён на плошчы вёў гарады
Dm E
Зь песьняй, што блiзка сьвятло.
Am
I запальвалi сьвечкi яму,
G
Плыў па-над плошчаю дым.
F
Ён сьпяваў: зруйнуем турму!
Dm E
Яны сьпявалi за iм:
Am G F Dm
Разбуры турмы муры!
Am G F Dm
Прагнеш свабоды — то бяры!
Am G F Dm
Мур хутка рухне, рухне, рухне -
Am G F E G
I пахавае сьвет стары!
Ведалi словы на памяць — i сьпеў
Несьлi па вулiцах так,
Што кроў кiпела i гнеў кiпеў,
I сэрцы стукалi ў такт.
Бiлi ў сто тысяч далоняў — i рытм
Ворагаў бiў напавал.
Iшлi на муры ва ўсiм сьвеце старым...
А ён усё граў i сьпяваў.
Разбуры турмы муры!
Прагнеш свабоды — то бяры!
Мур хутка рухне, рухне, рухне -
I пахавае сьвет стары!
Так паўстаў шматтысячны рух,
Воiнаў цэлая раць,
Можна помнiкi зносiць и брук
На камянi разьбiраць.
Кожны адчуў — прыйшоў яго час
Сiлы аддаць барацьбе:
Хто ня з намi — той супраць нас!..
...Сьпявак быў сам па сабе.
Глядзеў, як шчыльныя рады
Зь ягонай песьняю iдуць,
А песьня глухне, глухне, глухне...
А муры растуць, растуць...
Разбуры турмы муры!
Прагнеш свабоды — то бяры!
Мур хутка рухне, рухне, рухне -
I пахавае сьвет стары!